Veteraan Randolph Scott speelt hier Bart Allison, een gast die de dood van zijn vrouw wil wreken. Hj trek hiervoor naar het stadje Sundown en wil met behulp van een vriend zijn gram halen. Tate Kimbrough, de man die in Sundown de scepter zwaait, is de veronderstelde veroorzaker van Allison's leed. Kimbrough, die op het punt staat in het huwelijksbootje te stappen, ziet zijn bruiloft wreed verstoord door Allison, die aankondigt Kimbrough te zullen doden...
Deze western van Budd Boetticher is tamelijk onconventioneel. In beginsel lijkt alles koek en ei, met een simpel wraakverhaaltje zoals dat bij vele westerns het geval is. Er valt echter niets te wreken, want Allison komt erachter dat Kimbrough niets met de dood van zijn vrouw te maken heeft. Drie jaar had Allison gewacht op de confrontatie, dus hij is nogal pissig als blijkt dat zijn missie nergens op gebaseerd is. En dat geldt voor mij als kijker, in mindere mate, ook. Decision at Sundown draait hierdoor namelijk een beetje uit op een sof.
Tot vreugde van de plaatselijke bevolking wordt Kimbrough overigens wel Sundown uitgejaagd. Bovendien is zijn beoogde vrouw door de gang van zaken op andere gedachten gebracht aangaande het huwelijk. Maar daar koopt Allison niet zoveel voor, en ik eigenlijk ook niet. Ondanks deze vreemde, doch matige plot wist de film me redelijk te boeien. Het is namelijk duidelijk dat regisseur Boetticher verstand heeft van westerns. De korte speelduur van een dikke zeventig minuten zal hierin daarentegen ook een rol hebben gespeeld.
