Een Brits stelletje gaat op vakantie naar het Griekse eiland Mykonos. Al gauw blijken het twee gestoorden te zijn. De geliefden maken er hun missie van om het eiland te zuiveren van ongewenste en/of moreel verwerpelijke elementen. Dit vertaalt zich naar een serietje moorden, waarbij onder meer een bejaarde slet, enkele nichten, een drugverslaafde pot en zelfs een onschuldige geit het moeten ontgelden. Ondertussen is een Engelse smeris het stelletje, dat broer en zus blijkt te zijn, op het spoor. Voorzichtigheid is echter geboden bij deze psychopaten...
Op zich heeft deze film de ingrediënten om flink te shockeren: Onder andere (homoseksuele) verkrachting, plasseks, dierenmishandeling en een onthoofding door middel van een bulldozer komen voorbij, terwijl de voornaamste twee personages homofobische seriemoordenaars zijn. Het is echter allemaal zo belabberd gefilmd, dat de 'gruwelen' niet het juiste effect sorteren. Er wordt eerder de lachspieren mee bediend. Het hilarische hoogtepunt in dezen is de verkrachting van een geit.
Qua vermaak kan het er hierdoor bijna mee door. Dit kan echter niet de verdienste worden genoemd van de regisseur, die zo'n beetje alles verkeerd doet. Ook de leden van de cast weten voor geen meter te overtuigen, waarbij slechts actrice Jane Lyle verexcuseert is, daar ze zo vriendelijk is om de helft van de tijd haar tieten te laten zien.
De goede muziek en het eiland Mykonos als decor weten de slechtheid nog enigszins te verbloemen, doch het vernislaagje is flinterdun. Met flink wat bier achter de kiezen valt deze Griekse productie daarentegen makkelijk uit te zitten en zul je je er ook nog redelijk mee vermaken. In nuchtere toestand zou ik me er echter niet aan wagen; daar is Island of Death toch echt te slecht voor.
