The Village toont ons een hechte leefgemeenschap ergens in de late Middeleeuwen. Het leven wat ze hebben is gebaseerd op onderlinge vriendschap en vertrouwen, maar ook op de vijanden die in de bossen om het dorp heen leven. Deze vijanden zijn een soort monsters, maar hun naam mag niet gesproken worden. Ook mogen de dorpelingen niet in het bos, waardoor ze volledig geisoleerd zijn. Lucius Hunt wil echter toch de bossen door om medicijnen te halen in de steden voorbij de bossen. De dorpsraad verbiedt hem echter dit te doen, omdat de vijand represailles zou houden tegen het dorp. Als Lucius neergestoken wordt door een verstandelijk gehandicapte dorpeling en daardoor een infectie oploopt, zit er niks anders op dan dat toch iemand medicijnen gaat halen. Hiervoor kiest de dorpsraad Lucius` blinde vriendin. Zij zal door de gevaarlijke bossen heen moeten naar de stad voor medicijnen.
Helaas wist ik al wat de zogenaamd geniale plotwending van The Village zou worden. Daardoor kwam het einde uiteraard niet meer als een verrassing. Je zou kunnen denken dat dit de reden is dat ik The Village geen topper vind, maar er is meer aan deze film wat gewoonweg slecht is. Zo gebeurt er heel de film door helemaal niks. Mensen hebben heel veel oninteressante gesprekken met elkaar, de vijand doet soms een soort van nep-aanval, maar that`s it. Ongelofelijk hoe vaak en hoe lang ik me heb zitten vervelen tijdens deze film. Meerdere keren wilde ik de dvd afzetten, maar helaas heb ik dat niet gedaan. Sommige mensen vinden The Village zo goed omdat er zo`n sfeervolle gemeenschap in wordt neergezet. Deze mensen raad ik aan Sleepy Hollow van Tim Burton een keer te kijken, waarin ook een soortgelijk dorp wordt neergezet, maar dan tien keer sfeervoller. Andere mensen raad ik aan The Village gewoon lekker in de videotheek te laten liggen.
