Natuurlijk is het vierde deel van Hellraiser een enorme b-film, doch bij nader inzien is hij zo verdomde slecht nog niet. De film pretendeert zowel de prequel als het sluitstuk van de serie te zijn. Centraal staat de bloedlijn Merchant, die vervloekt is dankzij speelgoedmaker Phillippe Le Merchant, de ontwerper van de welbekende puzzeldoos. Eeuwenlang hebben hij en zijn nazaten getracht een antwoord te formuleren op de consequenties van het openen van de doos (demonen bewandelen de aarde en zaaien dood, maar vooral verderf). In het jaar 2127 is het dan eindelijk zover. Aan boord van een ruimteschip wordt een ontmoeting met het licht Pinhead en zijn trawanten fataal...
De plot is op zich wel aardig, de uitwerking ervan is onvoldoende. Dit boeit natuurlijk niet zo. Pinhead steekt in adequate vorm en strooit weer kwistig met coole one-liners. Verder zitten er voldoende gruwelscènese in die de gore-fans tevreden zullen stellen. Hoewel de ware regisseurs Kevin Yagher en Joe Chappelle niet geassocieerd wilden worden met het eindresultaat en werkten met het bekende pseudoniem Alan Smithee (een anagram voor the alias men), viel mij de film in elk geval alleszins mee.
