War Horse

De altijd al wat kinderlijke Steven Spielberg lijkt bezig aan zijn tweede (of derde) jeugd. Na zijn avonturen met een computergestuurde Kuifje (Tin Tin), viel zijn keuze opnieuw op een jeugdboek, de roman War Horse uit 1982. De gebeurtenissen in dat oorlogsverhaal, worden bezien vanuit het oogpunt van een paard. Deze opzet bleek in de film niet te handhaven. De aandacht is nu verspreid over het paard en de verschillende personen waarmee het in de loop der gebeurtenissen in aanraking komt. De film is daardoor een soort mozaïek is geworden, een aaneenschakeling van scènes met verschillende hoofdpersonages, met het paard Joey als bindend element.

Het renpaard Joey wordt in een opwelling gekocht door een boer uit Devon, Ted Narracott, die eigenlijk naar de markt was gegaan voor een trekpaard. Teds zoon Albie traint het paard en er bestaat een bijzondere band tussen beiden. Als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, wordt Joey echter opgevorderd door het Britse leger. Na een mislukte cavaleriecharge, valt Joey in handen van de Duitsers. Achtereenvolgens zal hij worden verzorgd door een tweetal Duitse deserteurs, een Franse familie (grootvader en dochter), een sympathieke Duitse sergeant en een Britse soldaat die Joey op het slagveld van de rivier De Somme het leven redt nadat het paard zich heeft vastgelopen in de prikkeldraadbarrières. Bij de Somme zullen Joey en Albie uiteindelijk ook worden herenigd.

Op War Horse werd héél verschillend gereageerd: de film sleepte maar liefst zes Oscarnominaties in de wacht, maar er was ook veel kritiek op de sentimentaliteit. Voor de scènes met Joey werden veertien verschillende paarden gebruikt, en in één scène, de cavaleriecharge, werden maar liefst 280 paarden ingezet. Visueel is War Horse een pareltje, maar Spielberg had nadrukkelijk een familiefilm in gedachten. De slagveldscènes ogen indrukwekkend, maar als het echt eng wordt, draait de camera weg of wordt de gruwel op andere wijze aan het oog onttrokken. 

Om al deze redenen, heb ik wat gemengde gevoelens bij deze film. Het sentiment is vaak te dik aangezet en John Williams gooit er op soundtrack evenveel strijkers tegenaan als Spielberg paarden. Met name de opening en het slot zijn erg sentimenteel, maar wanneer we aankomen bij de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog, wordt de film aangrijpender. De scène waarin Joey op hol slaat slaat op het slagveld, en zich uiteindelijk vastloop in de prikkeldraadversperringen, is huiveringwekkend, één van de beste scènes die ik dit jaar heb gezien.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Oorlogsgeheimen (familie-film / oorlog : 6.5)
- City of Ember (familie-film / science fiction : 7)
- Hugo (familie-film : 7)
- De Witte van Sichem (familie-film : 7)
- The Dirty Dozen (oorlog / actie : 8)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie familie-film eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10