Twee Amerikaanse vrienden backpacken door Europa. Hun reis vangt aan op het Engelse platteland, alwaar ze prompt worden aangevallen door een weerwolf. De een sterft en de ander ligt een maand in het ziekenhuis.

De overlevende heeft bizarre hallucinaties van zijn dode kameraad, die hem vertelt dat hij in een weerwolf zal veranderen als het volle maan is. De dode vriend is gedoemd om in ´limbo´ zijn tijd te verdrijven totdat de bloedlijn van de weerwolf is uitgedund.

De vriend verandert inderdaad in een weerwolf en maakt wat slachtoffers. Eigenlijk moet hij zelf uit het leven stappen, maar hij beleeft nog teveel plezier aan zijn romance met de verpleegster die hem oplapte...

Klassiekertje. En terecht. De film scoort zowel op horror- als humorgebied punten. Bovendien worden beide elementen vaak aardig versmolten.

De baanbrekende effecten, die een Oscar opleverden, zetten de toon voor deze droge horrorkomedie. Met name de aan flarden gescheurde gozer die zijn vriend regelmatig komt stalken en er (letterlijk) steeds verrotter gaat uitzien is cool gedaan.

De prent komt humoristisch uit de hoek en doet met zijn verwijzingen naar weerwolf clichés denken aan Joe Dante's The Howling, die ook in 1981 werd gedraaid. Maar de film is meer en parodiëert op geslaagde wijze de Engelse cultuur.

Het acteerwerk is goed. De chemie tussen de twee vrienden is aanwezig en Jenny Agutter speelt een leuke verpleegster. Als je goed oplet zul je Rik Mayall in een klein rolletje ontwaren; ikzelf heb hem overigens niet gespot.

Tot de fans van An American Werewolf in London behoorde 'King of Pop' Michael Jackson, die regisseur Landis en zijn effectenteam de clip voor Thriller liet verzorgen.