Johnny wordt erin geluisd bij een een potje pokeren en wordt gedwongen zich op dodelijke wijze te verdedigen. Hij wordt opgejaagd en neergeschoten, maar wordt opgelapt door een vriendelijke familie. Deze wordt echter geterroriseerd door een grote crimineel die alle land in de buurt aan het confisceren is. Wanneer de familie grotendeels wordt afgeslacht is het tijd voor wraak. Een mysterieuze vreemdeling staat Johnny bij...

Een goed begin is het halve werk moet regisseur Sergio Garrone hebben gedacht, want na een bevredigende opening, met bijzonder aardige rotoscope credits, wordt deze spaghetti western alleen maar minder om te verzanden in pure middelmaat. Gelukkig weet Garrone er hier en daar nog wat goede scènes in te gooien. Dit zijn (uiteraard) geweldsfragmenten waarbij er wordt gemat en geschoten. Deze worden echter afgewisseld met belachelijk slecht drama en futiele pogingen tot humor.
 

 

Het scenario is nogal afgezaagd en rammelt behoorlijk. De logica is bij sommige personages namelijk ver te zoeken, waardoor dingen wel erg gemakkelijk gaan. Hier komt bij dat er, zoals wel vaker in westerns, een irritant kind present is. Waarom dat toch altijd moet...

De conclusie mag zijn dat Ivan Rassimov, als Sean Todd, een aardige hoofdrol speelt in een film die exemplarisch is voor de zesjescultuur van de spaghetti western. Maar eigenlijk verdient acteur Giovanni Cianfriglia, beter bekend als Ken Wood, van de rolbezetting de grootste pluim. Hij zet een memorabele slechterik neer; het is tevens een van de weinige karakters die zich ontwikkelen.