Twee jaar na het volledig uit de hand gelopen vrijgezellenfeest in Las Vegas (zie The Hangover) gaan vrienden Stu, Phil, Doug en Alan naar Thailand om daar de bruiloft van Stu te vieren. De avond voor de trouwerij besluiten ze nog gezellig een drankje te drinken. De volgende ochtend worden ze volstrekt laveloos wakker in een vaag hotel midden in Bangkok. Hoe ze daar gekomen zijn? Ze hebben geen flauw idee. Wel weten ze dat een van hen niet in het hotel is. Een lange zoektocht door de Thaise hoofdstad is het gevolg, waarbij langzaam maar zeker duidelijk wordt wat de mannen deze keer allemaal hebben uitgespookt.
 

Na het succes van The Hangover kon een vervolg bijna niet uitblijven. Deel een was origineel en een verademing in komedieland waar middelmaat normaal gesproken troef is. Deel twee weet het niveau van zijn voorganger uiteraard niet te overtreffen -de verrassing is er immers een beetje vanaf- maar doet het zeker niet slecht. Integendeel, voor The Hangover Part 2 geldt dat het een van de betere komedies is dit ik dit jaar heb gezien. Dit komt mede door het intact houden van de originele cast, alswel door het subtiel en minder subtiel laten terugkeren van grappen en situaties uit de eerdere prent.
 

Sterkste vertolkingen zijn wat mij betreft de rol van Leslie Chow als een zich als Amerikaanse gangster voordoende Thai, inclusief vreselijk wanna be taalgebruik, en een kettingrokende aap die de groep continu achtervolgt. Ook goed is de Mike Tyson tatoeage die Stu op zijn gezicht aantreft, alsmede de cameo die de beroemde bokser maakt.