Dracula is hier een normaal mens van vlees en bloed. Een dokter die woont in een vervallen gesticht in de middle of nowhere, om precies te zijn. Maar hij wil graag terugkeren naar zijn oorspronkelijke gedaante, die van bloedzuigende graaf die niet tegen daglicht kan. Hiervoor heeft hij een maagd die op hem verliefd wordt nodig.

Dracula heeft mazzel. In de buurt van het gesticht verliest namelijk een koets een wiel. De passagiers bestaan uit een kerel en vier jongedames. De koetsier wordt doodgetrapt door een van de paarden, die er vandoor gaan. Het vijftal zoekt nu onderdak en klopt aan bij de dokter die maar al te gastvrij is. Een van de vrouwen ziet de dokter helemaal zitten; dus dat loopt gesmeerd voor de graaf. De man in het gezelschap raakt al snel 'vermist' en van de vrouwen maakt Dracula vampiers. Nu wil hij zijn dode dochter reïncarneren, met behulp van het bloed van een van de vrouwen. Maar dan wordt hij verliefd op deze vrouw en staat hij voor een hartverscheurende keuze...
 

 

Niet slecht, deze obscure Spaanse horrorproductie. De film  komt wat langzaam op gang en oogt in de beginfase mat, maar maakt dit later goed. Cultacteur Paul Naschy kruipt in de huid van Dracula en brengt het er redelijk van af. Geweldig is het acteerwerk verder niet, maar dat is niet zo erg. De dames doen namelijk vaak hun kleren uit en vertonen als vampiers bovendien lesbische trekjes, iets dat een must leek te zijn in vampierenfilms gemaakt in de jaren '70.

De romantische invalshoek is aardig, maar erg origineel is de film inhoudelijk verder niet. Regisseur Jesus Franco draaide immers reeds eerder films over lesbische vampieren, om over de figuur Dracula maar te zwijgen.