Anche per Django le carogne hanno un prezzo

De bende van de gebroeders Cortez heeft een bank overvallen in Silver City en is naar Mexico gevlucht. Django, op het eerste oog een premiejager, is naar de broers op zoek. Dit geldt evenzo voor Fulton die door de bank is aangewezen om het goud terug te halen. En dan is er nog Pickwick, die het zadel dat hij van zijn opa heeft gekregen is kwijtgeraakt aan de broers...

Dit is de tweede film van Luigi Batzella die ik deze week bekeek. De andere, Lo strano ricatto di una ragazza per bene, is kwalitatief vegelijkbaar met de film die ik hier bespreek. Het verschil is echter dat deze spaghetti western veel meer vertier verschaft; en dat is toch per slot van rekening waarvoor je een film opzet, nietwaar?

Jeff Cameron kruipt weer eens in de huid van Django, deze keer om zijn ontvoerde geliefde te redden uit de klauwen van een bende. Zoals je mag verwachten is Django een te vrezen schutter en stuurt hij de slechteriken bij bosjes naar het hiernamaals. Zijn maat Pickwick is een vreemde vogel: Een bruut die loopt te jammeren dat hij het zadel van zijn opa kwijt is. Pickwick heeft tevens last van zijn korte termijngeheugen. Wanneer Django hem uit de brand helpt, begint hij te knokken met zijn redder, daar hij geen flauw idee meer heeft wie Django is. Dit is wel zo stupide dat ik het lachen niet kon onderdrukken. Ondertussen wordt het gezag in de persoon van Fulton, hij is namelijk tevens sheriff, behoorlijk in de zeik gezet. Fulton speelt vals bij het kaarten, sluit dealtjes met criminelen en blijft als een laffe hond zijn glaasje melk drinken in de posada als het tijd is voor schietwerk.

Uiteindelijk krijgen degenen met de goede bedoelingen waarop ze uit waren en staan er voor de bendeleden slecht getimmerde doodskisten klaar.

Batzella, wederom onder zijn favoriete pseudoniem Paolo Solvay, brengt een zeer goedkope spaghetti western, met acteurs die het niet erg lijken te vinden in films van dit allooi te fungeren. Het ogenschijnlijke plezier waarmee deze rotzooi gemaakt is, wist mij als kijker in ieder geval te enthousiasmeren.

De muziek van Vasili Kojucharov deed me denken aan het betere werk van Lallo Gori en geeft deze spaghetti western zowaar nog enig cachet mee.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm:
- Compañeros (western : 8.5)
- Django (western : 8)
- Se sei vivo spara (western / horror : 8)
- Giù la testa (western : 8)
- Il mio nome è Nessuno (western / humor : 7.5)

Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie western eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10