Een videorecorder is ook maar een smerige slet als je erover nadenkt. Met graagte slokt haar wijde gleuf zo'n beetje elke videoband die haar gevoed wordt. Dat de bewuste tapes evenmin al lang geen maagd meer zijn mag de pret zeker niet drukken. Welke speelfilm het apparaat gaat afspelen is ook al niet relevant. Het is in dat licht maar goed dat videorecorders niet over kunstmatige intelligentie (lees: filmsmaak) beschikken, want dan had ik de helft van mijn collectie niet kunnen afspelen. Enfin, vanavond was het de beurt aan de Lumina Van Gils-uitgave van In the Shadow of Kilimanjaro, waarin negentigduizend moordlustige bavianen ergens in Afrika de sfeer verpesten. Geloof me alsjeblieft als ik zeg dat dat gegeven enkel geinig klinkt indien je de film niet hebt gezien. Ik heb de hoes maar even ingescand om je een indruk te geven wat het mooiste is aan deze film; de hoes dus. En eigenlijk heb ik totaal geen zin om er meer woorden aan vuil te maken. Ik denk dat ik, als recensent zijnde, maar eens een girorekening voor mezelf ga openen om het bier te bekostigen dat nodig is om dit soort baggerfilms uit te zitten. Genoeg geluld, de slet heeft de videoband alweer teruggespoeld. Die teef wordt onrustig als ik er niet snel een andere schijttape in stop. Ik loop al vast naar de koelkast voor nog een halve liter goudgeel sap. Je hoort nog van me.
EDIT Met tegenzin ben ik weer terug, na wat klachten over de magerheid van de recensie. Na wat research ben ik erachter gekomen dat In the Shadow of Kilimanjaro gebaseerd is op ware gebeurtenissen in Kenia, 1984. Wegens een droogte die toen heerste ging een hele kolonie bavianen berserk en begonnen ze mensen aan te vallen en zelfs te vermoorden! Maakt deze wetenschap de film beter? Nee. Het blijft een kutfilm waar geen vaart in zit, met een teveel aan dialogen en een gebrek aan de bloederige taferelen die je van een dergelijke film zou mogen verwachten. Misschien wekt de prent alsnog de stuipen op je lijf indien je bij de gebeurtenissen waarop het gebaseerd is aanwezig bent geweest, maar in dat geval zal het vooral je eigen geest zijn die deze film beter maakt dan dat 'ie werkelijk is. Voor het slapen gaan krijgen Keniaanse kindertjes ongetwijfeld dikwijls het verhaal te horen over hoe er ooit gemene apen waren die de boel op stelten zetten. Luie ouders in Kenia kunnen zich de moeite besparen en beter de videoband van deze film aanschaffen, om dat aan het kroost te voeden als het weer bedtijd is. Die koters zullen er in elk geval een stuk beter op slapen.
