Lo chiamavano Trinità

Bud Spencer en Terence Hill. Moet ik nog meer zeggen? Vooruit dan, anders zou het geen recensie zijn. Naar verluid is dit de film die de doorbraak voor het duo betekende. Hill speelt de titelfiguur, een enorme lamsjaak die erbij loopt als een zwerver. Hij is nogal bijdehant bovendien, maar gelukkig is hij zowat de snelste schutter die je in een western zult tegenkomen. Enfin, bij toeval komt hij langs een stadje waar zijn broer Bambino (Spencer) net doet alsof hij sheriff is. De echte sheriff is namelijk door Bambino in zijn been geschoten en strompelt de gehele film (letterlijk) achter de feiten aan. Bambino is een paardendief en zit te wachten op zijn maten die hij onderweg is kwijtgeraakt. Door zich te verschuilen achter de wet, hoopt Bambino zich rustig te verschansen in het stadje totdat hij weer aan het werk kan. Met de rust is het tot zijn afgrijzen echter snel gedaan wanneer zijn broer ten tonele verschijnt. Trinity jaagt nogal wat mensen tegen zich in het harnas, waardoor Bambino nu écht de sheriff moet gaan uithangen. Dan is er ook nog een gemene majoor die een gemeenschap Mormonen het gebied uit wil jagen. Bambino boeit dit niet zo, maar Trinity wel. Niet zozeer om linkse redenen overigens, maar om het feit dat hij geilt op twee Mormoonse jongedames. Indien hij verneemt dat polygamie gebruikelijk is bij Mormonen, ontwikkelt hij serieuze plannen lid te worden van hun vreedzame gemeenschap. Om indruk te maken moet wel de majoor en een groep lompe Mexicanen verslagen worden. Hoewel de Mormonen een cursus vechten krijgen, manipuleert Trinity voor de zekerheid zijn broer en diens kornuiten om hem mee te helpen...

Deze spaghetti-western/komedie weet aardig vermaak te bieden. De grootste troefkaart hierbij is de chemie tussen Spencer en Hill. Het vermakelijkst zijn mijns inziens de sardonsiche opmerkingen die Bambino aan de lopende band plaatst. Hun relatie werkt regelmatig op de lachspieren. Verder is het een nogal melige boel, wat goed tot uiting komt in de vechtpartijen. Deze worden steevast begeleid door zwaar overdreven geluidseffecten en de choreografie ervan is tamelijk ondermaats. Er vallen ook nog wat doden, maar bloederig wordt het niet. Indien je moet socialiseren met familie of zo en het wordt wat saai, dan is het bekijken van deze film een uitstekende suggestie.



FX Acteren Sfeer Originaliteit Totaal
5 6 7 5 6.5

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Yahhrrrrm:
- Il mio nome è Nessuno (western / humor : 7.5)
- La vita, a volte, è molto dura, vero Provvidenza? (western / humor : 7)
- Amico, stammi lontano almeno un palmo (western / humor : 7)
- Un par de asesinos (western / humor : 6)
- Si può fare... amigo (western / humor : 6)


Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie western eigenlijk?
012345678910

Hoe beoordeelt Yahhrrrrm categorie humor eigenlijk?
012345678910

Hoe beoordelen bezoekers deze recensie?



Lo chiamavano Trinità
Lo chiamavano Trinità
Lo chiamavano Trinità
Lo chiamavano Trinità




Het Schnitzelparadijs:
Wel een leuke film maar ik raad hel niet aan omdat het een beetje saai is...
Moordwijven:
Absoluut niet mee eens!!!! Waanzinnig goede film. Van begin tot het eind hi...
Zwart Water:
Super leuke film! ??...
Rabat:
Haald het niveau van deze film nogal omlaag.. ...
New Kids Nitro:
Weet iemand waar ik die blazer van rikkert kan kopen?...
Minotaur:
bruh...
The Maze Runner:
#dylanToThegraveyard...
Bekijk 100 laatste posts


Bioscoopagenda:
Google





Terug naar vorige pagina | Naar filmoverzicht
Game design in Nederland | Game design in New Zealand